Ah ula 7 8 yaşlarındayken bizim mahallede biskletlerle "dağ yarışı" yapardık.Aslında dağ değilde normal yol dağ diye düşünürdük çocukluk işte.Bende katılmıştım bütün çocuklar vardı.Bisikletimde yeniydi.Yarışa başladık gidiyoruz herkes ip gibi dizilmiş gidiyor.Yanlarında geçecek yol da var.Bende akıllılık yapıp yandan geçeyim dedim.Gittim.Gitmez olaydım.Yola girdiğim an kaydı bisiklet.Düşerken gözlerimi kapadım bi baktım dikenliğe uçtum.Çocuklarda beni farketmeden gitmişler.Ordan kendi imkanlarımla zor da olsa çıkmıştım.Eve gidiyorum her yerim ot diken alayı yapışmış.Eve geldiğimde annem şaşırdı kaldı.Bende şoktayım doğru düzgün anlatamıyorum.Neyse üzerimi temizledik.Akşam oldu mahalledeki çocukların annelerinden biri geldi kapıya.Bu çocuklar akşam saatinde ne yapar ne eder diye konuşuyor anneme.Bende olayı anlattım.Yarış yaptığımız yere gittim.Bi baktım çocuklar beni arıyormuş.Çocuklardan biri beni gördü bağırarak "aaaa ışnılanmıııış" diye bağırıyor.Olayı bir daha onlara da anlattım.Herkes evine döndü.Buda böyle bir anımdır